Το MIRfestival βρίσκεται στην κόψη του νέου, στην πρόκληση του ανεξερεύνητου, στη βία της γέννησης, στην αιχμή της διεκδίκησης.
Το MIRfestival συμβαίνει στην πόλη εξασφαλίζοντας ένα χώρο αναπνοής της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ένα χώρο όπου οι άνθρωποι έχουν ταυτότητα, αλλά αυτό που κάνουν δεν έχει ετικέτα· εκεί όπου κανείς δεν προσπαθεί να πείσει ότι κάνει «αυτό» ή «το άλλο», γιατί το πιο σημαντικό είναι πως δημιουργεί, και γιατί έχει κάτι επείγον να μας πει. Συμβαίνει στο χώρο του πειράματος, της συνάντησης των τεχνών και των δημιουργών, της παραγωγής σκέψης πάνω στην πραγματικότητα.
Η πόλη είναι το σύστημα μέσα στο οποίο λειτουργεί· ο πλανήτης το φυσικό του περιβάλλον (άλλωστε MIR στα ρωσικά σημαίνει «κόσμος» και «ειρήνη»).
Το MIRfestival φιλοξενεί πειραματικές δημιουργίες στα όρια των τεχνών, εκεί όπου η σκηνή συναντά την εικόνα και τις νέες τεχνολογίες. Κάνει εφικτή τη συνάντηση καλλιτεχνών διαφορετικών προελεύσεων μεταξύ τους και με το κοινό. Είναι ο χώρος όπου οι καλλιτέχνες μοιράζονται οράματα του κόσμου και της πραγματικότητας με θεατές πρόθυμους να μετακινηθούν, να βάλουν ερωτηματικά, να εκτοξευθούν σε νέους ορίζοντες και να δουν νέες πραγματικότητες να ανατέλλουν.
Το πρόγραμμα αναλυτικά
Από τις παραστάσεις του προγράμματος, αυτή που αντιπροσωπεύει την πιο προωθημένη τάση του ζωντανού θεάματος στην Ευρώπη είναι το Hauts Cris (miniature) [Δυνατές κραυγές (μινιατούρα)] του Γάλλου Vincent Dupont, ένα θέαμα-εμπειρία που συνδυάζει την χορογραφική κίνηση, τον ήχο και τα νέα μέσα. Στο Hauts Cris (miniature), ένας χαρακτήρας βιώνει μια σειρά εσωτερικών καταστάσεων που συνδέονται με την κραυγή. Απελευθερώνοντάς την από τα βάθη του ασυνείδητου, ο Dupont την μετατρέπει σε έργο τέχνης, σε μια εικαστική σύνθεση αινιγματική όσο και οι μεσαιωνικές μινιατούρες. Η χρήση των εναλλαγών της κλίμακας του χώρου, αλλά και η χρήση του ήχου σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν δημιουργεί μιαν ατμόσφαιρα που θυμίζει τις ταινίες του David Lynch.
Βραβευμένος το 2007 με το βραβείο «νέου χορογραφικού ταλέντου» της SACD, ο Vincent Dupont έχει αναπτύξει μια εντελώς προσωπική γραφή, στην οποία τον καθοριστικό ρόλο παίζει ο συνδυασμός της κίνησης με τη χρήση της φωνής του και η διαρκής διάδραση χώρου, σώματος και ήχου. Οι σένσορες που καλύπτουν το σκηνικό διοχετεύουν το υλικό με το οποίο δημιουργείται ζωντανά ο ήχος της παράστασης, αλλά και τις εντάσεις που καθορίζουν μέσω υπολογιστή τις αλλαγές των φωτισμών. Στο πλευρό του Vincent Dupont βρίσκονται και συμβάλλουν ζωντανά στην παράσταση ο διακεκριμένος μουσικός Thierry Balasse και ο πιο περιζήτητος σχεδιαστής φωτισμών στη Γαλλία, ο Yves Godin.
(Θέατρο Χώρα, 10 & 11 Σεπτεμβρίου, 21:30)
Ο Νορβηγός Ane Lan κατασκευάζει περφορμανς σαν μικρά πορτρέτα, με τα οποία ερμηνεύει την «οικιακή» και προσωπική συνθήκη της Ιστορίας, την εσωτερική ζωή των ανθρώπων που δεν καταφέρνουν να συγχρονιστούν με το ρυθμό του σύμπαντος. Το Dream Chamber είναι μια εξαίρεση.
«Σε ποιον θα αποκαλύψεις τον αληθινό ευατό σου;» ρωτά ο/η Φρόυντ (σωστά διαβάσατε, ο/η) στο Dream Chamber, μια πολυμεσική περφόρμανς που αποκαλύπτει πόσο παράξενα και σκοτεινά είναι τα όνειρα, αλλά και πόσα μας λένε για τον κόσμο που έχουμε κατασκευάσει γύρω μας. Σαν σε όνειρο, με χιούμορ και εκκεντρικότητα, ο Ane Lan και οι δύο συνένοχοί του θέτουν τα ερωτήματα, αλλά δεν δίνουν καμία απάντηση. Όπως ακριβώς και τα όνειρα. Άραγε πόσο επηρεάζουν τα όνειρά μας οι κινούμενες εικόνες που μας κατακλύζουν μέσω των ΜΜΕ; Ποια είναι τα συμπτώματα «νευρώσεων» της δυτικής κοινωνίας; Τι συμβαίνει με το θηλυκό στοιχείο, και αν τελικά επικρατεί, τότε ποιο είναι το υποκείμενο που του συμπεριφέρεται σαν σε αντικείμενο;
(art.act.area, 11 & 12/09, 20:00 και 21:00)
Η Βρετανίδα Anushiye Yarnell σπούδασε καλές τέχνες, χορό και δραματουργία περφόρμανς, περνώντας από το μπούτο. Δημιουργεί κυρίως σόλο, τα οποία εξελίσσονται κάθε φορά που τα παρουσιάζει. Με την περφόρμανς BEAR μας ταξιδεύει σ’ έναν κόσμο γεμάτο μνήμες και προαισθήματα, σ’ έναν κόσμο χωρίς ενοχές, στην κατάσταση απόλυτης αγάπης που μπορεί να βιώσει το ζώο ή το παιδί. Σαν «αδέσποτο ανθρωπόζωο», όπως αναφέρει η ίδια, φορά τον εαυτό της το μέσα-έξω για να αποκαλύψει αυτή τη μαγική σχέση με το ζώο, αυτό το «αλλού» που οι άνθρωποι μοιάζουν να ξεχνούν.
(About:, 15 & 16/09, 21:30)
Συμπράξεις, νέες συνεργασίες και παραγωγές ειδικά για το φεστιβάλ είναι η πολιτική του MIRfestival, που στοχεύει σε απώτερο στάδιο στη δυνατότητα υποστήριξης συμπραγωγών και προώθησής τους στο διεθνές δίκτυο. Οι παραστάσεις που θα δημιουργηθούν ειδικά για το MIRfestival 2010 και θα κάνουν την πρεμιέρα τους είναι οι εξής:
Ο Γερμανός βίντεο-καλλιτέχνης Matthias Fritsch συμπράττει με τους Έλληνες μουσικούς CotiK και Natryx & co αλλά και με την χορογράφο και περφόρμερ Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου σε μια περφόρμανς διαρκούς διάδρασης της κίνησης με τον ήχο και την εικόνα στο Dance Piece No.2, an audiovisual dance performance. Ο CotiK δημιουργεί το σάουντρακ της περφόρμανς με ηλεκτρονική επεξεργασία των κινήσεων και μετατροπή τους σε ήχο, ενώ η Natryx συνεισφέρει ακουστικά στην ατμόσφαιρα του κομματιού. Ο χώρος της περφόρμανς διαμορφώνεται από τα συναρπαστικά τοπία του Matthias Fritsch, που μοιάζουν φυσικά αλλά είναι κατασκευασμένα. Την ίδια βραδιά θα παρουσιαστούν άλλα δύο έργα του Matthias Fritsch σε συνεργασία με τους Natryx & ACTE VIDE και τον Λάμπρο Πηγουνη.
(About:, 13 & 14/09, 21:00)
Η Χριστίνα Βασιλείου, νέα χορογράφος που εμμένει στα όνειρα και στη διερεύνηση του φανταστικού, θα συνεργαστεί με την βιντεοκαλλιτέχνη Edy Ferguson για την περφόρμανς now+here=nowhere, που αναποδογυρίζει αποκαλυπτικά την πρόταση του MIRfestival προς τους καλλιτέχνες να συλλάβουν έργα με το θέμα ΕΔΩ/ΤΩΡΑ. Η Χριστίνα Βασιλείου θα δημιουργήσει μια παράσταση-εγκατάσταση «για την αναζήτηση ενός προσωπικού παράδεισου, μιας επιλεγμένης πατρίδας, ενός καλύτερου μέλλοντος που θα γίνει παρόν». Το εδώ/ τώρα γίνεται αλλού, ποθητό, μια ονειρική πραγματικότητα που μας αξίζει να ζούμε.
(Γκαλερί Qbox, 15 & 16/09, 20:00 & 21:00)
Ανατρεπτικός και με άποψη για το σύγχρονο θέαμα, ο Κώστας Τσιούκας θα παρουσιάσει το νέο του σόλο Λευκό Πάτωμα πάνω από το έδαφος, με θέμα τη μνήμη, την ιστορία, τη δεκαετία του ’80 και την νοσταλγία γι’ αυτή την ανέμελη περίοδο. Τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Τσιούκας παρουσιάζει θεάματα που αναμειγνύουν στοιχεία σύγχρονου χορού και μπουρλέσκ σε μια εντελώς προσωπική γλώσσα που ανοίγει διάλογο με τη ζωντανή μουσική δημιουργών που έχουν σημαδέψει την τελευταία δεκαετία όπως οι Mary & The Boy και ο Απόλλων Ρέτσος.
(About:, 17 & 18/09, 21:30)
Από το χώρο της ηχητικής περφόρμανς
Ο γνωστός από τη θητεία του στους Stereo Nova Αντώνης Π. μαζί με την Ανδριάνα Toot – με σπουδές και οι δυο στη μουσική με υπολογιστές, μεταξύ άλλων, και ειδικευμένοι στην ηλεκτροακουστική σύνθεση – θα παρουσιάσουν στα εγκαίνια του φεστιβάλ την νέα τους δουλειά που συνδιαλέγεται με μια ταινία βίντεο της εικαστικού Γεωργίας Τουλιάτου. (About:, 09/09, 22:00). Ο Biomass ακολουθεί με ένα live βασισμένο σε οπτικό και ακουστικό υλικό από τον πόλεμο στο Ιράκ (About:, 11/09, 23:00). Ο Γάλλος Sébastien Roux, που εργάζεται στο IRCAM ως βοηθός των Georges Aperghis και Gérard Pesson, με πολλές σημαντικές καλλιτεχνικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, θα παρουσιάσει ένα «σινε-κονσέρτο» πάνω σε μια ταινία του Βέλγου καλλιτέχνη βίντεο Kurt d’Haeseleer και ένα live «αποκλειστικής ακουστικής διαδικασίας». Η ταινία του Kurt d’Haeseleer δημιουργήθηκε ειδικά για το MIRfestival (About:, 16 & 17/09, 22:30). Οι Repulsive Society μετατρέπουν και πάλι σε ήχο συχνότητες που εκπέμπονται από συστήματα ασφαλείας. (ΕΔΩ/ΤΩΡΑ, Πάρκο
Εκθέσεις-προβολές
Το πρόγραμμα του MIRfestival περιλαμβάνει επίσης προβολές πειραματικών ταινιών (Exile Room, 10-18/09, 19:00-21:00) και δύο εκθέσεις με έργα σε βίντεο. Η πρώτη θα ανοίξει το φεστιβάλ στο About, 9-11/09), και η δεύτερη θα κάνει εγκαίνια στη Γκαλερί Qbox την τελευταία μέρα του φεστιβάλ και θα διαρκέσει για μια εβδομάδα μετά το τέλος του. Έτσι το MIRfestival θα πρωτοτυπήσει κλείνοντας με εγκαίνια.
Στην έκθεση Εδώ; Τώρα; που θα παρουσιαστεί στο χώρο About: στις 9,10 και 11 Σεπτεμρβίου, η πόλη ανοίγεται σε αιρετικές ματιές και συναντά την ονειροπόληση, το χιούμορ και το αποκαλυπτικό βλέμμα των Gerald Zahn, Κυριακής Γονή, Μανώλη Ηλιάκη, Ηώς Μυρτώς Χαβιαρά, Δημήτρη Παπουτσάκη και Παναγιώτας Αποστολοπούλου.
Στην έκθεση που θα εγκαινιαστεί στην Γκαλερί Qbox στις 18 Σεπτεμβρίου κλείνοντας το φεστιβάλ, και θα διαρκέσει μέχρι τις 25/09, θα παρουσιαστεί ένα νέο έργο – εγκατάσταση βίντεο της ιταλικής κολεκτίβας ZimmerFrei, που δημιουργεί πορτρέτα πόλεων κατόπιν ανάθεσης από μεγάλες διοργανώσεις όπως η Μπιενάλε της Βενετίας ή άλλες καλλιτεχνικές δομές. Οι ZimmerFrei είχαν προσκληθεί από το φεστιβάλ VideoDance και είχαν δημιουργήσει μια ταινία-πορτρέτο της Αθήνας το 2007.
Αφιερώματα:
Θανάσης Ρεντζής, Δημήτρης Αληθεινός
Το MIRfestival 2010 θα τιμήσει με αφιερώματα δύο καλλιτέχνες που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη ιστορία της πρωτοποριακής τέχνης στην Ελλάδα: τον Θανάση Ρεντζή και τον Δημήτρη Αληθεινό.
Στις 13 και 16 Σεπτεμβρίου θα προβληθούν στο Exile Room, παρουσία του σκηνοθέτη, οι ταινίες του Θανάση Ρεντζή Corpus (1979) και Fiction (1976). Ο Θανάσης Ρεντζής ανανέωσε τη γλώσσα του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου ακολουθώντας ένα μονοπάτι έρευνας και οπτικής εικαστικής αντίληψης που λίγοι ακολούθησαν εκείνη την εποχή, ανοίγοντας νέους δρόμους στον πειραματικό κινηματογράφο.
Ο Δημήτρης Αληθεινός ανήκει στους ελάχιστους εκείνους καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν μια σκηνή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης η οποία, στη δεκαετία του ’60 και του ’70, αναζητούσε νέους δρόμους έκφρασης στην υπέρβαση των ορίων των τεχνών και στην εικαστική χρήση του σώματος, που αναπόφευκτα οδήγησε στα πειράματα με το σώμα και τα οπτικοακουστικά μέσα. Ο Αληθεινός από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται σε μια διαρκή πορεία αναζήτησης της ανανέωσης της εικαστικής γλώσσας και σε έναν διαρκή διάλογο του «εδώ» με το «αλλού».
Το αφιέρωμα στον Δημήτρη Αληθεινό έχει διπλή υπόσταση:
Στην Γκαλερί Qbox στις 11, 12 & 13 Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστεί η εγκατάσταση Αναφορά στον Mantegna. Το έργο αυτό παρουσιάστηκε το 1980 στην Μπιενάλε του Παρισιού και σε μία μόνο προβολή στη Γκαλερί Δεσμός, και έκτοτε δεν έχει παρουσιαστεί την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά είναι ένα έργο-σταθμός, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της χρήσης του σώματος και των οπτικοακουστικών μέσων στη σκηνή της σύγχρονης τέχνης. Το έργο αυτό, ευαίσθητο καθώς χρησιμοποιεί και προβολές 16mm, θα παρουσιαστεί μόνο για τρεις ημέρες.
Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος, το έργο ΣΥΜΒΑΝΤΑ 2010 θα δημιουργηθεί ειδικά για το MIRfestival και εντάσσεται στην ενότητα έργων ΕΔΩ/ΤΩΡΑ.
Η ενότητα έργων ΕΔΩ/ΤΩΡΑ
Ένα μέρος από τα έργα που περιλεμβάνονται στον καλλιτεχνικό προγραμματισμό του MIRfestival προέρχεται από τις προτάσεις που καταθέτουν μετά από ανοιχτή πρόσκληση καλλιτέχνες και ομάδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αν και το φεστιβάλ δεν είναι θεματικό, ειδικά για την έκδοση του 2010 προτάθηκε στους καλλιτέχνες να συλλάβουν έργα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος μιας ενότητας, ή μιας σειράς δράσεων σε δημόσιους χώρους της Αθήνας υπό τον τίτλο ΕΔΩ/ΤΩΡΑ (HERE/NOW). Η ιδέα ήταν να δοθεί ένα ερέθισμα στους καλλιτέχνες για να αρθρώσουν ένα λόγο πάνω στην ιστορική πραγματικότητα που ζούμε. Ο καλλιτεχνικός λόγος στον δημόσιο χώρο θα μπορούσε να ανοίξει τον διάλογο με τους πολίτες-θεατές και με τους άλλους καλλιτέχνες και να ταράξει τα νερά προκαλώντας αντιδράσεις και συζητήσεις – παράγοντας σκέψη: κάτι που εμπεριέχεται στους στόχους του MIR. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο προτάθηκε το θέμα στους καλλιτέχνες παρέμεινε ηθελημένα στο επίπεδο μιας νύξης, ενός τίτλου, ώστε να τους αφεθεί ο χώρος να το δουν με τη δική τους ματιά, χωρίς να τους επιβληθεί μια κατεύθυνση· να έχουν έτσι την ελευθερία να το παρερμηνεύσουν, να το οδηγήσουν σε μονοπάτια που ίσως και να ανέτρεπαν την ίδια την ιδέα. Το πείραμα πέτυχε απόλυτα: οι ερμηνείες του θέματος ήταν σχεδόν όσες και οι προτάσεις.
Από τις πολυάριθμες προτάσεις που κατατέθηκαν, επιλέχθηκαν κάποιες που θα παρουσιαστούν ως site-specific παραστάσεις στους κλειστούς χώρους του φεστιβάλ (now+here=nowhere της Χριστίνας Βασιλείου, τα έργα του Matthias Fritsch) και κάποιες που θα αποτελέσουν μέρος της έκθεσης Εδώ;Τώρα; που θα εγκαινιάσει το φεστιβάλ στο About: (τα έργα των Μανώλη Ηλιάκη, Ηώς Μυρτώς Χαβιαρά, Δημήτρη Παπουτσάκη και Παναγιώτας Αποστολοπούλου).
Σϋμφωνα με το αρχικό σχέδιο όμως, επιλέχθηκαν και κάποιες που θα πραγματοποιηθούν σε δημόσιους χώρους της Αθήνας.
- Το έργο ΣΥΜΒΑΝΤΑ 2010 του Δημήτρη Αληθεινού θα πραγματοποιηθεί σε δημόσιους χώρους του κέντρου της Αθήνας το μεσημέρι της Παρασκευής 17 Σεπτεμβρίου. Το έργο δεν προέκυψε βέβαια από πρόταση, αλλά από μια ιδέα του καλλιτέχνη για ένα σύγχρονο έργο στο πλαίσιο του αφιερώματος σ’ αυτόν. Ο Αληθεινός στήνει έναν καθρέφτη στην σκληρή πλευρά της πόλης και των κατοίκων της μέσα από μια μεταφορά, κλείσιμο του ματιού στο έργο ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ, που παρουσιάστηκε στη Γκαλερί Ώρα το 1973 ταράζοντας τα νερά της ελληνικής πραγματικότητας της τέχνης. Το χώμα, καθοριστικό στοιχείο στα έργα του Δημήτρη Αληθεινού τα τελευταία χρόνια, και ειδικά στις Κατακρύψεις, θα συνδεθεί εδώ με άλλα στοιχεία που επανέρχονται στα έργα του όπως το ανθρώπινο σώμα και η τελετουργία.
- everybodies, της ομάδας Yelp σε χορογραφία της Μαριέλας Νέστορα. Το Σάββατο 18/09, στην Πλατεία Εξαρχείων, 14:00-19:00, όσοι πιστοί προσέλθουν αλλά και όσοι περάσουν τυχαία, θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια χορογραφία λαμβάνοντας ηχογραφημένες οδηγίες. Η συνύπαρξη στη χορογραφία μαζί με τους άλλους «χορευτές» αποκαλύπτει τη «χορογραφημένη» ασυνεννοησία της πόλης, πόσο δύσκολα το εγώ υποβάλλεται στο εμείς, αλλά και πόση χαρά μπορεί αυτό να δημιουργήσει.
- Παροχέας Διάδρασης Πάρκων (Interactive Park Provider), μια διαδραστική εγκατάσταση του Μάκη Κυριακόπουλου. Το Σάββατο 11/09, από τις 12:00 μέχρι τις 18:00 στο Πάρκο της Οδού Μιχαλακοπούλου μεταξύ Ηριδανού και Αιγηνίτου, οι Αθηναίοι θα μοιραστούν μια συναρπαστική εμπειρία προσομοίωσης που θα τους ταξιδέψει στην καταπράσινη και γεμάτη πάρκα Αθήνα που ονειρεύονται ή, διαφορετικά, στα πάρκα που ονειρεύονται χωρίς την Αθήνα...
Διοργάνωση: το MIRfestival διοργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρία MIR με τη συνεργασία και την υποστήριξη πολιτιστικών φορέων (About:, Qbox, diardasi.org).
Υποστήριξη:
Η παράσταση Hauts Cris (miniature) του Vincent Dupont παρουσιάζεται με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών και της CulturesFrances.
Οι παραστάσεις των Sébastien Roux και Repulsive Society παρουσιάζονται επίσης με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών (IFA).
Η παράσταση BEAR της Anushiye Yarnell παρουσιάζεται με την υποστήριξη του British Council στο πλαίσιο του προγράμματος «New Work, New Audiences».
Η παράσταση Dream Chamber του Ane Lan παρουσιάζεται με την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Νορβηγίας, της Πρεσβείας της Νορβηγίας στην Αθήνα και του Νορβηγικού Ινστιτούτου.
Η συμμετοχή του Matthias Fritsch πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Γερμανίας στην Αθήνα.
About: Μιαούλη 18, Μοναστηράκι
Qbox Gallery, Αρμοδίου 10, Μοναστηράκι
Exile room, Αθηνάς 12, 3ος όροφος, Μοναστηράκι
art.act.area, Αθηνάς 12, 6ος όροφος, Μοναστηράκι
Θέατρο Χώρα, Αμοργού 20, Κυψέλη
εδώ/τώρα σε δημόσιους χώρους της πόλης
Εισιτήρια: 20€ & 15€ (φοιτητικό) στο Θέατρο Χώρα, 12€ & 10€ (φοιτητικό) στις περφόρμανς στους χώρους About:, Qbox και art.act.area.
Προπώληση εισιτηρίων στον Ιανό, από τέλος Αυγούστου.
Είσοδος ελεύθερη στις εκθέσεις, στις προβολές και σε όλες τις δράσεις στους δημόσιους χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου